Gekonstrueerde taal

Die terme "beplan", "gekonstrueer" en "kunsmatig" word in sommige tradisies verskillend gebruik. Byvoorbeeld, min sprekers van Interlingua beskou hul taal as kunsmatig, omdat hulle beweer dat dit geen inhoud bevat nie: die woordeskat van Interlingua is geneem uit 'n klein stel natuurlike tale, en die grammatika is nou gebaseer op hierdie brontale, selfs met inbegrip van 'n mate van onreëlmatigheid; sy voorstanders verkies om die woordeskat en grammatika as gestandaardiseerd eerder as kunsmatig of saamgestel te beskryf. Net so is Latino sine flexione (LsF) 'n vereenvoudiging van Latyn waaruit die buigings verwyder is. Soos met Interlingua, beskryf sommige die ontwikkeling daarvan eerder as 'beplanning' as 'konstrueer'. Sommige sprekers van Esperanto en Esperantidos vermy ook die term 'kunsmatige taal' omdat hulle ontken dat daar iets 'onnatuurliks' is aan die gebruik van hul taal in menslike kommunikasie.

Daarenteen het sommige filosowe aangevoer dat alle menslike tale konvensioneel of kunsmatig is. François Rabelais se fiktiewe reus Pantagruel het byvoorbeeld gesê: ' Dit is 'n misbruik van terme om te sê dat ons 'n natuurlike taal het; tale is deur arbitrêre instellings en die konvensies van mense: stemme, soos die dialektici sê, beteken nie natuurlik, maar wispelturig. " ^[9]

Verder kan fiktiewe of eksperimentele tale as naturalisties beskou word as hulle die regte wêreldtale modelleer. As 'n naturalistiese conlang byvoorbeeld a posteriori van 'n ander taal (reëel of gekonstrueer) afgelei word , moet dit natuurlike prosesse van fonologiese , leksikale en grammatikale verandering naboots . Anders as tale soos Interlingua, is naturalistiese fiktiewe tale gewoonlik nie bedoel vir maklike leer of kommunikasie nie. Naturalistiese fiktiewe tale is dus geneig om moeiliker en ingewikkelder te wees. Terwyl Interlingua eenvoudiger grammatika, sintaksis en ortografie het as sy brontale (alhoewel meer ingewikkeld en onreëlmatig as Esperanto of sy nageslag), boots natuurlike fiktiewe tale gewoonlik gedrag van natuurlike tale na, soos onreëlmatige werkwoorde en selfstandige naamwoorde, en ingewikkelde fonologiese prosesse.

Wat die doel betref, kan die meeste gekonstrueerde tale in die breë verdeel word in:

• Gemanipuleerde tale ( engelangs / ˈɛnd͡ʒlæŋz / ), verder onderverdeel in logiese tale ( loglangs ), filosofiese tale en eksperimentele tale ; ontwerp vir die doel van eksperimentering in logika , filosofie of taalkunde ; ^[10]
• Hulp tale ( auxlangs ) uitgedink vir internasionale kommunikasie (ook IALs, vir Internasionale hulp taal); ^[10]
• Artistieke tale ( artlangs ) is bedoel om estetiese plesier of humoristiese effek te skep, net vir die pret ; gewoonlik word geheime tale en mistieke tale as artlangs geklassifiseer. ^[10]

Die grense tussen hierdie kategorieë is geensins duidelik nie. ^{[11] '} n Geboude taal kan maklik in meer as een van die bogenoemde kategorieë val. 'N Logiese taal wat om estetiese redes geskep word, sou ook as 'n artistieke taal geklassifiseer kan word, wat geskep kan word deur iemand met filosofiese motiewe wat van plan is om genoemde taal as hulptaal te gebruik. Daar is geen reëls wat inherent is aan die proses van taalbou of ekstern opgelê nie, wat 'n gekonstrueerde taal beperk tot slegs een van die bogenoemde kategorieë.

'N Geboude taal kan moedertaalsprekers hê as jong kinders dit leer by ouers wat dit vlot praat. Volgens Ethnologue is daar '200–2000 wat Esperanto as eerste taal praat '. 'N Lid van die Klingon taal Instituut , d'Armond Speers , probeer om sy seun as 'n boorling (tweetalig met Engels) in te samel Klingon spreker. ^{[12] [ verifikasie nodig ]}

Sodra 'n gekonstrueerde taal 'n gemeenskap van vlot sprekers het, veral as hy talle moedertaalsprekers het, begin dit ontwikkel en verloor dit dus sy gekonstrueerde status. Byvoorbeeld, Moderne Hebreeus en sy uitspraak norme ontwikkel uit bestaande tradisies van Hebreeus , soos Mishnaïese Hebreeus en Bybelse Hebreeus aanleiding van 'n algemene Sefardiese uitspraak, eerder as ontwerp van nuuts af, en ondergaan het aansienlike veranderinge sedert die toestand van Israel is gestig in 1948 (Hetzron 1990: 693). Taalkundige Ghil'ad Zuckermann voer egter aan dat die moderne Hebreeus, wat hy "Israelies" noem, 'n Semito-Europese baster is wat nie net op Hebreeus gebaseer is nie, maar ook op Jiddisj en ander tale wat deur herlewendes gepraat word. ^[13] Zuckermann onderskryf dus die vertaling van die Hebreeuse Bybel in wat hy "Israelies" noem. ^[14] Esperanto as lewende gesproke taal het aansienlik ontwikkel vanaf die voorskriftelike bloudruk wat in 1887 gepubliseer is, sodat moderne uitgawes van die Fundamenta Krestomatio , 'n versameling vroeë tekste uit 1903 in die taal, baie voetnote vereis oor die sintaktiese en leksikale verskille tussen vroeë en moderne Esperanto. ^[15]

Voorstanders van gekonstrueerde tale het dikwels baie redes om dit te gebruik. Die beroemde maar betwiste hipotese van Sapir-Whorf word soms aangehaal; dit beweer dat die taal wat u praat, beïnvloed hoe u dink. Dus moet 'n 'beter' taal die spreker in staat stel om helderder of intelligenter te dink of meer standpunte te omvat; Dit was die bedoeling van Suzette Haden Elgin in die skep van Láedan , 'n feministiese taal ^[16] vergestalt in haar feministiese wetenskapfiksie -reeks moedertaal . ^[17] Gekonstrueerde tale is opgeneem in gestandaardiseerde toetse soos die SAT , waar dit gebruik is om die aansoeker se vermoë om af te lei en grammatikale reëls toe te pas, te toets. ^{[18] [19] '} n Gekonstrueerde taal kan ook gebruik word om denke te beperk , soos in George Orwell se Newspeak , of om denke te vereenvoudig , soos in Toki Pona . Daarenteen voer taalkundiges soos Steven Pinker aan dat idees onafhanklik van taal bestaan. In die boek The Language Instinct sê Pinker byvoorbeeld dat kinders met elke generasie sleng en selfs grammatika spontaan herontdek. Hierdie taalkundiges voer aan dat pogings om die omvang van die menslike denke deur middel van die hervorming van taal te beheer, sou misluk, aangesien konsepte soos 'vryheid' weer in nuwe woorde sal verskyn as die ou woorde verdwyn.

Voorstanders beweer dat 'n bepaalde taal dit makliker maak om konsepte op een gebied uit te druk en te verstaan, en moeiliker in ander. 'N Voorbeeld kan geneem word uit die manier waarop verskillende programmeertale dit makliker maak om sekere soorte programme te skryf en moeiliker om ander te skryf.

'N Ander rede vir die gebruik van 'n gekonstrueerde taal is die teleskoopreël, wat beweer dat dit minder tyd neem om eers 'n eenvoudige taal en dan 'n natuurlike taal te leer, as om slegs 'n natuurlike taal te leer. As iemand dus Engels wil leer, stel sommige voor dat hulle eers basiese Engels moet leer . Geboude tale soos Esperanto en Interlingua is in werklikheid dikwels eenvoudiger as gevolg van die tipiese gebrek aan onreëlmatige werkwoorde en ander grammatikale eienaardighede. Sommige studies het bevind dat die leer van Esperanto help om later 'n nie-gekonstrueerde taal te leer (sien propedeutiese waarde van Esperanto ).

Kodes vir gekonstrueerde tale sluit die ISO 639-2 " art" vir langtaal in; sommige gekonstrueerde tale het egter hul eie ISO 639- taalkodes (bv. " eo" en " epo" vir Esperanto , "jbo" vir Lojban , " ia" en " ina" vir Interlingua , " tlh" vir Klingon , en " io" en " ido" vir Ido ) .

'N Beperking op 'n gekonstrueerde taal is dat as dit gekonstrueer is om 'n natuurlike taal te wees vir gebruik deur fiktiewe buitelanders of vreemdelinge, soos met Dothraki en High Valyrian in die Game of Thrones- reeks, wat aangepas is uit die boek A Song of Ice and Fire In die reeks moet die taal maklik deur akteurs uitgespreek word, en dit moet pas by enige fragmente van die taal wat reeds deur die skrywer van die boek uitgevind is, en dit moet verkieslik ook pas by enige persoonlike name van fiktiewe sprekers van die taal.

'N A priori gekonstrueerde taal is een waarvan die kenmerke (insluitend woordeskat, grammatika, ens.) Nie op 'n bestaande taal gebaseer is nie, en 'n a posteriori taal is die teenoorgestelde. ^[10] Hierdie kategorisering is egter nie absoluut nie, aangesien baie gekonstrueerde tale a priori genoem kan word as sommige taalkundige faktore in ag geneem word, en terselfdertyd a posteriori as ander faktore in ag geneem word.

A priori taal

'N a priori- taal (van Latyn a priori ,' van die voormalige ') is 'n geskikte taal waarvan alle of 'n aantal kenmerke nie op bestaande tale gebaseer is nie, maar eerder uitgevind of uitgewerk is om op 'n ander manier te werk of om te sinspeel. verskillende doeleindes. Sommige a priori tale is ontwerp om internasionale hulptale te wees wat die onregverdige leervoordeel vir moedertaalsprekers van 'n brontaal wat andersins vir posteriorietale sou bestaan, verwyder . Ander, bekend as filosofiese of taksonomiese tale , probeer om hul woordeskat te kategoriseer, óf om 'n onderliggende filosofie uit te druk óf om dit makliker te maak om nuwe woordeskat te herken. Uiteindelik het baie artistieke tale , wat geskep is vir persoonlike gebruik of vir gebruik in 'n fiktiewe medium, bewuste gekonstrueerde grammatika en woordeskat, en word die beste verstaan ​​as a priori .

Voorbeelde van a priori tale

A priori internasionale hulptale

• Balaibalan , toegeskryf aan Fazlallah Astarabadi of Muhyi Gulshani (14de eeu)
• Solresol deur François Sudre (1827)
• Ro deur Edward Foster (1906)
• Sona deur Kenneth Searight (1935)
• Babm deur Rikichi Okamoto (1962)
• Kotava deur Staren Fetcey (1978)

Eksperimentele tale

• Láadan deur Suzette Haden Elgin (1982)
• Ithkuil deur John Quijada (2011)

A priori artistieke tale

• Quenya en Sindarin deur JRR Tolkien vir The Lord of the Rings (gepubliseer 1954)
• aUI deur W. John Weilgart (1962)
• Klingon deur Marc Okrand vir die science-fiction franchise Star Trek (1985)
• Kēlen deur Sylvia Sotomayor (1998)
• Naʼvi deur Paul Frommer vir die film Avatar (2005)
• Dothraki en Valyrian deur David Peterson vir die televisiereeks Game of Thrones (2011)
• Kiliki deur Madhan Karky vir die Baahubali- films (2015)

Gemeenskapstale

• Damin (mense van Yangkaal en Lardil , 19de eeu of vroeër)
• Eskayan ( Eskaya-mense , ongeveer 1920)
• Medefaidrin ( Ibibio , 1930's)

A posteriori taal

'N A posteriori taal (van Latyn a posteriori ,' van laasgenoemde '), volgens die Franse taalkundige Louis Couturat , is enige gekonstrueerde taal waarvan die elemente ontleen is aan of gebaseer is op bestaande tale. Die term kan ook uitgebrei word na beheerde weergawes van natuurlike tale, en word ondanks ander kenmerke meestal gebruik om na woordeskat te verwys. Net so is sonkonstrueerde tale (hulptale vir sprekers van 'n bepaalde taalfamilie) per definisie a posteriori.

Alhoewel die meeste hulptale a posteriori is vanweë hul beoogde funksie as kommunikasiemedium, is baie artistieke tale volledig a posteriori in ontwerp - baie vir die doeleindes van alternatiewe geskiedenis . Om te onderskei of die taal a priori of a posteriori is , is die voorkoms en verspreiding van respekvolle eienskappe dikwels die sleutel.

Voorbeelde van a posteriori tale

A posteriori artistieke tale

• Brithenig deur Andrew Smith (1996)
• Atlantean deur Marc Okrand vir die film Atlantis: The Lost Empire (2001)
• Toki Pona deur Sonja Lang (2001)
• Wenedyk deur Jan van Steenbergen (2002)
• Trigedasleng deur David Peterson vir die TV-reeks The 100 (2014)

Beheerde hulptale

• Latino sine flexione (Latyn, 1911)
• Basiese Engels (Engels, 1925)
• N'Ko (Manding, 1949)
• Engels leer (Engels, 1959)
• Kitara (SW Oegandese Bantoe, 1990)
• Globish (Engels, 2004)

A posteriori internasionale hulptale

• Volapük (1879)
• Esperanto (1887)
• Ido (1907)
• Interlingue (1922)
• Interlingua (1951)
• Lingua Franca Nova (1965)
• Afrihili (1970)
• Glosa (ongeveer 1979)
• Sambahsa (2007)
• Lingwa de planeta (2010)

Sonale hulptale

• Efatese (C. Vanuatu Oceanic, 1800's)
• Romanid (Romance, 1956)
• Folkspraak (Germaans, 1995)
• Interslavies (Slawies, 2011)

Antieke taalkundige eksperimente

Grammatikale bespiegeling dateer uit die Klassieke Oudheid , wat byvoorbeeld in Plato se Cratylus voorkom in Hermogenes se betoog dat woorde nie inherent gekoppel is aan dit waarna dit verwys nie; dat mense ''n stuk van hul eie stem ... op die ding' toepas. Athenaeus van Naucratis, in Boek III van Deipnosophistae , vertel die verhaal van twee figure: Dionysius van Sisilië en Alexarchus. Dionysius van Sisilië het neologismes geskep soos menandros "virgin" (van menei "wag" en andra "man"), menekratēs "pillar" (van menei "dit bly op een plek" en kratei "dit is sterk") en ballantion "spies "(van balletai-enantie " gegooi teen iemand "). Terloops, die meer algemene Griekse woorde vir hierdie drie is parthenos , stulos en akon . Alexarchus van Macedon , die broer van koning Cassander van Macedon, was die stigter van die stad Ouranopolis. Athenaeus vertel van 'n verhaal wat Heracleides van Lembos vertel het dat Alexarchus ''n eienaardige woordeskat bekendgestel het, wat verwys het na 'n haan as 'n' dageraad ', 'n barbier as 'n' sterflike skeer ', 'n drachma as' gewerkte silwer '... en 'n aankondiger as 'n uitlating ē [van ēputa 'luidstemmig ']. 'Hy het eens iets geskryf ... aan die openbare owerhede in Casandreia ... Wat hierdie brief sê, volgens my kan nie eens die Pythiese god sinvol wees nie. daarvan. "Terwyl die meganismes van grammatika wat deur klassieke filosowe voorgestel is, ontwerp is om bestaande tale ( Latyn , Grieks en Sanskrit ) te verklaar, is dit nie gebruik om nuwe grammatikas te konstrueer nie. Ongeveer kontemporêr vir Plato, in sy beskrywende grammatika van Sanskrit, Pāṇini 'n stel reëls saamgestel om taal te verklaar, sodat die teks van sy grammatika as 'n mengsel van natuurlike en gekonstrueerde taal beskou kan word.

Vroeg gekonstrueerde tale

Bladsy 68r van die Voynich-manuskrip . Hierdie uitvou van drie bladsye uit die manuskrip bevat 'n grafiek wat astronomies voorkom.

'N legende aangeteken in die sewende eeu Ierse werk Auraicept na N-Éces eise wat Fénius Farsaid besoek Sínear na die verwarring van tale , en hy en sy geleerdes bestudeer die verskillende tale vir tien jaar, neem die beste eienskappe van elke te skep in Bérla tóbaide ("die geselekteerde taal"), wat hy Goídelc noem - die Ierse taal. Dit blyk die eerste vermelding te wees van die konsep van 'n gekonstrueerde taal in die literatuur.

Die vroegste nie-natuurlike tale is beskou as minder 'gekonstrueer' as 'super-natuurlike', mistieke of goddelik geïnspireer. Die Lingua Ignota , opgeneem in die 12de eeu deur St. Hildegard van Bingen , is 'n voorbeeld en blykbaar die eerste geheel en al kunsmatige taal. ^[16] Dit is 'n vorm van privaat mistieke cant (sien ook taal van engele ). 'N Belangrike voorbeeld uit die Midde-Oosterse kultuur is Balaibalan , wat in die 16de eeu uitgevind is. ^[5] Kabbalistiese grammatikale bespiegeling was gerig op die herstel van die oorspronklike taal wat Adam en Eva in die Paradys gepraat het , verlore in die verwarring van tale . Die eerste Christelike projek vir 'n ideale taal word uiteengesit in Dante Alighieri se De vulgari eloquentia , waar hy soek na die ideale Italiaanse volkstaal wat geskik is vir letterkunde. Rams Llull se Ars Magna was 'n projek van 'n perfekte taal waarmee die ongelowiges oortuig kon wees van die waarheid van die Christelike geloof. Dit was basies 'n toepassing van kombinatorika op 'n gegewe stel begrippe. ^{[ vaag ] [ aanhaling nodig ]} Tydens die Renaissance is Lulliaanse en Kabbalistiese idees in 'n magiese konteks benut, wat kriptografiese toepassings tot gevolg gehad het. Die Voynich-manuskrip kan hiervan 'n voorbeeld wees. ^{[ aanhaling nodig ]}

Volmaak taal

Die belangstelling uit die Renaissance in die antieke Egipte , veral die ontdekking van die Hieroglyphica van Horapollo , en die eerste ontmoeting met die Chinese skrif het pogings na 'n perfekte geskrewe taal gerig. Johannes Trithemius , in Steganographia en Polygraphia , het probeer wys hoe alle tale tot een verminder kan word. In die 17de eeu is die belangstelling in magiese tale voortgesit deur die Rosicrucians en Alchemists (soos John Dee en sy Enochian ). Jakob Boehme het in 1623 gepraat van 'n 'natuurlike taal' ( Natursprache ) van die sintuie.

Musiektale uit die Renaissance was verbind met mistiek , magie en alchemie , soms ook die taal van die voëls genoem . Die Solresol- projek van 1817 het die konsep in 'n meer pragmatiese konteks herontdek.

17de en 18de eeu: koms van filosofiese tale

In die 17de eeu het projekte vir 'filosofiese' of 'a priori' tale ontstaan, soos:

• Francis Lodwick 's A Common Writing (1647) en The Groundwork or Foundation gelê (of so bedoel) vir die opstel van 'n nuwe perfekte taal en 'n universele gewone skryfwerk (1652)
• Sir Thomas Urquhart se Ekskybalauron (1651) en Logopandecteision ^[20] (1652)
• George Dalgarno se Ars signorum , 1661
• John Wilkins se opstel na 'n werklike karakter en 'n filosofiese taal , 1668

Hierdie vroeë taksonomiese vertaalstelsels het stelsels van hiërargiese indeling voortgebring wat bedoel was om gesproke en skriftelike uitdrukking te bewerkstellig . Leibniz het 'n soortgelyke doel vir sy lingua generalis van 1678, met die oog op 'n leksikon van karakters waarop die gebruiker berekeninge sou kon uitvoer wat outomaties ware voorstelle sou lewer, as 'n newe-effek wat binêre calculus ontwikkel . Hierdie projekte was nie net besig met die vermindering of modellering van grammatika nie, maar ook met die rangskikking van alle menslike kennis in 'karakters' of hiërargieë, 'n idee wat met die Verligting uiteindelik tot die Encyclopédie sou lei . Baie van hierdie 17e - 18de eeuse konlangs was pasigrafieë , of suiwer geskrewe tale sonder gesproke vorm of gesproke vorm wat baie sou verskil volgens die moedertaal van die leser. ^[21]

Leibniz en die ensiklopediste het besef dat dit onmoontlik is om menslike kennis onomwonde in 'n boomdiagram te organiseer en gevolglik 'n a priori taal te konstrueer wat gebaseer is op so 'n klassifikasie van konsepte. Onder die inskrywing Charactère het D'Alembert die projekte van filosofiese tale van die vorige eeu krities beoordeel. Na die Encyclopédie beweeg projekte vir a priori- tale meer en meer na die gekke rand. ^{[ aanhaling nodig ]} Individuele outeurs, wat tipies nie bewus was van die geskiedenis van die idee nie, het tot die vroeë 20ste eeu aangehou om taksonomiese filosofiese tale voor te stel (bv. Ro ), maar die mees onlangse ingenieurstale het meer beskeie doelstellings gehad; sommige is beperk tot 'n spesifieke veld, soos wiskundige formalisme of calculus (bv. Lincos en programmeertale ), ander is ontwerp om sintaktiese dubbelsinnigheid (bv. Loglan en Lojban ) uit te skakel of om bondigheid te maksimeer (bv. Ithkuil ^[16] ).

19de en 20ste eeu: hulptale

Reeds in die Encyclopédie het die aandag begin fokus op die posteriori hulptale. Joachim Faiguet de Villeneuve skryf in die artikel oor Langue 'n kort voorstel van 'n 'lakoniese' of gereelde taalgrammatika van Frans . Gedurende die 19de eeu is 'n verbysterende verskeidenheid van sulke International Auxiliary Languages ​​(IAL's) voorgestel, sodat Louis Couturat en Léopold Leau in Histoire de la langue universelle (1903) 38 projekte hersien het.

Die eerste hiervan wat enige internasionale impak gehad het, was Volapük , voorgestel in 1879 deur Johann Martin Schleyer ; binne 'n dekade is 283 Volapükist-klubs regoor die wêreld getel. Meningsverskille tussen Schleyer en sommige prominente gebruikers van die taal het tot skeuring gelei, en teen die middel van die 1890's het dit in die duister geraak en plek gemaak vir Esperanto , wat in 1887 deur LL Zamenhof en sy nageslag voorgestel is . Interlingua , die mees onlangse auxlang wat 'n beduidende aantal sprekers gekry het, het in 1951 ontstaan ​​toe die International Auxiliary Language Association sy Interlingua – English Dictionary en 'n gepaardgaande grammatika gepubliseer het . Die sukses van Esperanto het ander nie verhinder om nuwe hulptale te probeer konstrueer nie, soos Leslie Jones se Eurolengo , wat elemente van Engels en Spaans meng.

Loglan (1955) en sy nageslag vorm 'n pragmatiese terugkeer na die doelstellings van die a priori tale, getemper deur die vereiste van bruikbaarheid van 'n hulptaal. Tot dusver het hierdie moderne a priori- tale slegs klein groepies sprekers gekry.

Robot Interaction Language (2010) is 'n gesproke taal wat geskik is vir kommunikasie tussen masjiene en mense. Die belangrikste doelwitte van ROILA is dat dit maklik leerbaar moet wees vir die menslike gebruiker, en geoptimaliseer word vir doeltreffende herkenning deur rekenaar- spraakherkenningsalgoritmes .

Artlangs

Taal kan kunstig wees in die mate dat kunstenaars taal gebruik as 'n bron van kreatiwiteit in kuns, poësie, kalligrafie of as 'n metafoor om temas aan te spreek as kulturele diversiteit en die kwesbaarheid van die individu in 'n globaliserende wêreld.

Sommige mense hou egter daarvan om te konstrueer en 'n taal te skep deur 'n bewuste besluit om literêre genot of estetiese redes sonder enige aanspraak op nut. Sulke artistieke tale begin in die vroegmoderne literatuur verskyn (in Pantagruel en in Utopiese kontekste), maar dit lyk asof hulle eers opmerklik word as ernstige projekte wat in die 20ste eeu begin het. ^{[5] '} n Prinses van Mars (1912) deur Edgar Rice Burroughs was moontlik die eerste fiksie van daardie eeu met 'n gekonstrueerde taal. JRR Tolkien het families van verwante fiktiewe tale ontwikkel en artistieke tale in die openbaar bespreek, en het in 1931 op 'n kongres 'n lesing getiteld ' A Secret Vice ' gehou. (Orwell's Newspeak word beskou as 'n satire van 'n internasionale hulptaal in plaas van as 'n artistieke taal.)

Teen die begin van die eerste dekade van die 21ste eeu het dit algemeen geword dat wetenskapfiksie en fantasiewerke wat in ander wêrelde afspeel, gekonstrueerde tale bevat, of meer algemeen, 'n uiters beperkte, maar gedefinieerde woordeskat wat dui op die bestaan ​​van 'n volledige taal , of watter gedeeltes van die taal ookal nodig is vir die verhaal, en gekonstrueerde tale is 'n gereelde deel van die genre en verskyn in Star Wars , Star Trek , Lord of the Rings ( Elvish ), Stargate SG-1 , Atlantis: The Lost Empire , Game of Thrones ( Dothraki-taal en Valyriaanse tale ), The Expanse , Avatar , Dune and the Myst- reeks rekenaar-avontuurspeletjies.

Die vraag of 'n gekonstrueerde taal deur intellektuele eiendomswette besit kan word of nie, of dit selfs moontlik is om hierdie wette toe te pas, is omstrede.

In 'n 2015-saak het CBS en Paramount Pictures ' n fan-filmprojek genaamd Axanar betwis en gesê dat die projek inbreuk maak op hul intellektuele eiendom, wat die Klingon-taal insluit , onder andere kreatiewe elemente. Tydens die kontroversie het Marc Okrand, die oorspronklike ontwerper van die taal, twyfel uitgespreek of Paramount se aansprake op eienaarskap geldig was. ^{[22] [23]}

David J. Peterson , 'n taalkundige wat verskeie bekende gekonstrueerde tale geskep het, waaronder die Valiriese tale en Dothraki , het 'n soortgelyke mening voorgestaan ​​en gesê: 'Teoreties kan enigiemand enigiets publiseer met behulp van enige taal wat ek geskep het, en volgens my ook nie en niemand anders mag iets daaraan kan doen nie. ' ^[24]

Peterson het egter ook kommer uitgespreek dat die onderskeie regtehouers, ongeag of hulle die regte regmatig is of nie, wettig is nie, waarskynlik individue sal aankla wat materiaal in genoemde tale publiseer, veral as die skrywer voordeel uit die materiaal kan trek.

Verder is omvattende leermateriaal vir sulke gekonstrueerde tale soos High Valyrian en Klingon gepubliseer en vrylik toeganklik gemaak op die taalleerplatform Duolingo - maar die kursusse word gelisensieer deur die onderskeie outeursreghouers. ^[24] Omdat tot dusver slegs enkele sulke geskille voorgekom het, bly die wetlike konsensus oor die eienaarskap van tale onseker.

Die Tasmanian Aboriginal Centre eis eienaarskap van Palawa kani , 'n poging tot saamgestelde rekonstruksie tot 'n dosyn uitgestorwe Tasmaniese inheemse tale, en het Wikipedia gevra om die bladsy oor die projek te verwyder. Daar is egter geen huidige wettige steun vir die eis nie. ^[25]

Van die 1970's tot die 1990's is verskillende papierkaarte oor konstruksietale gepubliseer, soos Glossopoeic Quarterly , Taboo Jadoo en The Journal of Planned Languages . ^[26] Die Conlang-poslys is in 1991 gestig en het later 'n AUXLANG-poslys afgesonder wat toegewy is aan internasionale hulptale. In die vroeë tot middel negentigerjare is 'n paar langverwante zines as e-pos of webwerwe gepubliseer, soos Vortpunoj ^[27] en Model Languages . Die Conlang-poslys het 'n gemeenskap van vertaalgangers met sy eie gebruike ontwikkel, soos vertaaluitdagings en vertaalaflewerings , ^[28] en sy eie terminologie. Sarah Higley berig uit die resultate van haar opnames dat die demografie van die Conlang-lys hoofsaaklik mans uit Noord-Amerika en Wes-Europa is, met 'n kleiner aantal uit Oseanië, Asië, die Midde-Ooste en Suid-Amerika, met 'n ouderdomsbereik van dertien tot ouer sestig; die aantal vroue wat deelneem, het mettertyd toegeneem.

Onlangs gestigte aanlyngemeenskappe sluit die Zompist Bulletin Board (ZBB; sedert 2001) en die Conlanger Bulletin Board in. Besprekings op hierdie forums sluit in die aanbieding van lede se langtaal en terugvoering van ander lede, bespreking van natuurlike tale, of spesifieke konlangse kenmerke natuurlike taalvoorsieners het, en hoe interessante eienskappe van natuurlike tale weer in die taal kan word, plaas interessante kort tekste as vertaling uitdagings en meta-bespreking oor die filosofie van vertaal, doeleindes van vertaaldes, en of vertaalwerk kuns of stokperdjie is. ^[5] Nog 'n opname in 2001 deur Patrick Jarrett het 'n gemiddelde ouderdom van 30,65 getoon, met die gemiddelde tyd sedert die uitvind van tale 11,83 jaar. ^{[29] '} n Meer onlangse draad oor die ZBB het getoon dat baie langtaalgangers relatief klein tyd aan enige konlang spandeer en van een projek na 'n ander beweeg; ongeveer 'n derde spandeer jare daaraan om dieselfde taal te ontwikkel. ^[30]

• Language Creation Society , 'n niewinsorganisasie wat toegewy is aan alle vorme van taalskepping.
• Gekonstrueerde taal by Curlie
• Conlang Atlas of Language Structures , 'n tipologiese databasis van conlangs, gebaseer op die World Atlas of Language Structures.
• Bloudrukke vir Babel , met die fokus op internasionale hulptale.
• ConWorkShop , 'n webwerf vir gereedskapstegnieke, met dokumentasie vir meer as 5000 verskillende tale.
• Garrett se skakels na logiese tale
• Departement van beplande tale Esperanto-museum van die Oostenrykse Nasionale Biblioteek .
• Die Conlanger's Library
• Henrik Theiling (Con) se taalbronne
• Jörg Rhiemeier se Conlang-bladsy
• Skep 'n sin wat die meeste mense verstaan ​​deur gewone woorde tussen tale te gebruik.